Οι σχέσεις κράτους – εκκλησίας πρέπει να επαναπροσδιοριστούν συνολικά. Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι επιβεβλημένος ο διαχωρισμός των σχέσεων πολιτείας - εκκλησίας. Η Ελλάδα οφείλει να σέβεται όλες τις επίσημες θρησκείες και δώσει τη δυνατότητα στο ένα εκατομμύριο μεταναστών να έχουν ελευθερία θρησκευτικής πίστης. Ο διαχωρισμός πρέπει να είναι συνολικός:
1. Η ορθόδοξη εκκλησία πρέπει να αναλάβει πλήρως τη διαχείριση της περιουσίας της και τη μισθοδοσία των κληρικών.
2. Η διδασκαλεία των θρησκευτικών θα πρέπει να έχει αμιγώς εκπαιδευτική διάσταση και όχι κατηχητική μορφή. Αντικατάσταση του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία από μάθημα θρησκειολογίας
3. Η ορκωμοσία των βουλευτών και ο όρκος στα δικαστήρια πρέπει να γίνεται στο σύνταγμα και τους νόμους της πολιτείας.
4. Καθιέρωση προαιρετικής καύσης των νεκρών.
5. Αφαίρεση θρησκευτικών συμβόλων από τα δημόσια κτίρια.
6. Οργάνωση της εκκλησίας υπό τη μορφή νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου και κατόπιν αυτού :
§ Απόδοση της εκκλησιαστικής περιουσίας μετά από συστηματική καταγραφή της.
§ Κανονική φορολογία, εκτός βέβαια των φιλανθρωπικών της δράσεων.
§ Κατάργηση της μισθοδοσίας των ιερέων από το κράτος.
§ Απεμπλοκή του κράτους από τα της διοίκησης της εκκλησίας.
Η πολιτεία δεν μπορεί να παρεμβαίνει στα εκκλησιαστικά ζητήματα, ωστόσο οι πολίτες της, που αποτελούν το «πλήρωμα» της εκκλησίας πρέπει επιτέλους να αποκτήσουν λόγο και ψήφο στη διαδικασία επιλογής κληρικών και μητροπολιτών, σπάζοντας το απόστημα της κλειστής ιεράς συνόδου, η οποία σήμερα φαίνεται να κυριαρχείται από συντηρητισμό και να αδυνατεί να προωθήσει αυτοκάθαρση για μια σειρά σκανδάλων στα οποία εμπλέκονται θρησκευτικοί παράγοντες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου